CANTINE NICOSIA- SINDS 1898

Een bezoek 2015

Als je vanaf een soort provinciale weg vanaf het oosten de weg richting Cantine Nicosia inslaat ligt de Etna aan je rechterhand. Vanuit de auto is de Etna dan even verborgen, muren van de huizen en tuinen belemmeren het uitzicht. Het is even zoeken naar het huisnummer daar er vanaf de weg geen kenmerken te zien zijn van een wijnhuis, zoals stalen tanks of pallets met lege flessen. Het huisnummer is een grote poort met een bescheiden naambordje ‘Cantine Nicosia’ en een bel voor de bezoekers. Op het moment dat de poort zich automatisch opent openbaart zich het uitzicht op de Etna.

De Cantine Nicosia                                      

De lange oprijlaan gaat richting Etna. De entree van het wijnhuis is een lange gang met allemaal wijn-museumstukken en oude foto’s van de eigenaren. Je ademt direct de passie voor de historie in.

Na deze gang kom je in de centrale tuin met rechts moderne kantoorhuisvesting en links een terras met restaurant en een proefruimte waar alle wijnen staan uitgestald. Wat een rust en wat een uitzicht  op Etna, het verlangen naar een uitbarsting openbaart zich hier. Gezien de vele spectaculaire foto’s niet vreemd natuurlijk.

Achter het restaurant zijn de wijnkelders; schoon, netjes en met uitstekende apparatuur. Hier wordt geïnvesteerd. De begane grond is voor de roestvrijstalen 50 en 100 hectoliter tanks. De echte kelder is voor de houten vaten waar de rijping van de hoogstaande Etna wijn plaatsvindt. Indrukwekkende opslag in grote en kleine vaten.

Foto 1- Hoge score van James Suckling

De Wijngaarden

Hogerop de Etna liggen de Monte Gorna wijngaarden. Het gebied is door de UNESCO op de werelderfgoedlijst geplaatst. Hierdoor zijn er strenge regels voor het beheer van de wijngaarden. Deze regels houden ook in dat de er geen verdere aanplant van wijnstokken meer mag plaatsvinden. Wil je groeien met je Etna wijnen, dan zit er niks anders op dan bestaande wijngaarden van andere over te nemen.

Terug naar de Monte Gorna wijngaarden. Lopend tussen de grijze as-bodem en oud kraters langs de wijnranken die geleid worden door houten palen en touw (ook ijzer is door de Unesco verboden) voel je kracht van een vulkaan onder je voeten. Verwoestend natuurgeweld dat een uniek ‘terroir’ achterlaat. We kunnen het proeven in de wijnen; krachtige natuur met een helende werking.

Foto 2- Monte Gorna wijngaard

Export

Philip Roose is de exportmanager, zelf Belg van geboorte, is getrouwd met een Cataniaanse en wonend in Catania. Philip is de woordvoerder van het Nicosia en is de ambassadeur voor de buitenlandse kopers. Door zijn inspanningen en van het team dat jaarlijks de kwaliteit van de wijnen weet te verbeteren nemen de verkopen in binnen- en buitenland toe en zijn de Etna wijnen ‘hot’.

BESCHRIJIVING VAN WIJNJOURNALIST CUNO VAN ‘T HOFF- Vulka Rosso:

Een prachtig dieppaarse kleur lacht de wijndrinker toe. En ook hier, zoals in veel wijnen van Cantine Nicosia, autochtoon Siciliaanse druiven. Smeuïge warme kersen, blauwe pruimen en iets van zwarte bessen dwarrelen de neus in. Aantrekkelijke kruidigheid van kaneel en een lichte zweem jeneverbes.

Verfijnde en voor het moment optimale houtintegratie (zo’n negen maanden eikenhout). Lekker complex, voor nog meer plezier tijdens het drinken, maar zonder de broodnodige doordrinkbaarheid te verliezen. In de mond licht  drogend door de tannines die langzaamaan het evolueren zijn. Dat vraagt om eten. Italiaans eten, dat spreekt voor zich. Cantine Nicosia, die wijngaarden op de hellingen van de Etna (650-750 m) heeft, laat hiermee zien dat ze van wanten weet op het snikhete Sicilië.

Vulkà Etna Rosso Magnum

Nerello Mascalesa en Nerello Cappuccio zijn de druiven die het goed doen op de vulkaan bodem binnen de DOC Etna. Mooie namen voor uitzonderlijke wijnen. De geur en kleur van de druiven doet denken aan de wijnen uit Barolo (Nebbiolo) en Bourgondië (Pinot Noir). Ze zijn bestand tegen een wat koeler klimaat. Wat een bijzondere wijn is dit, fruitig en kruidig, mineraliteit alles in een goede structuur met een lichte rode kleur.
We kunnen er nog heel veel over vertellen maar we vinden eigenlijk dat iedere wijndrinker dit toch minimaal 1 keer moet proberen.